سلام صنعت/مجیدمصطفوی/بیش از سی سال فعالیت در عرصه صنعت این فرصت را به من داده است تا از نزدیک شاهد فراز و نشیبهای صنعت در استانهای مختلف کشور باشم.
امروز اما، نگاهم به سمت گیلان، این نگین سبز ایران، معطوف شده است؛ استانی با پتانسیلهای بینظیر اقتصادی و صنعتی که متأسفانه به دلایل مختلف نتوانسته است به جایگاه واقعی خود در عرصه تولید و صنعت دست یابد.
در این میان، شهرک صنعتی رشت به عنوان یکی از مهمترین قطبهای صنعتی استان، با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکند که نیازمند توجه جدی مسئولان و تصمیمگیران است.مشکلات شهرک صنعتی رشتشهرک صنعتی رشت، با وجود ظرفیتهای بالایی که دارد، با چالشهای متعددی روبرو است.
یکی از اصلیترین مشکلات، ضعف زیرساختها است. جادههای منتهی به شهرک صنعتی در وضعیت نامناسبی قرار دارند و این موضوع باعث افزایش هزینههای حمل و نقل و کاهش رقابت پذیری محصولات تولیدی در بازارهای داخلی و خارجی شده است. علاوه بر این، سیستمهای آب و برق شهرک نیز بهروزرسانی و توسعه نیاز دارند تا پاسخگوی نیاز واحدهای تولیدی باشند.
مشکل دیگر، نبود حمایتهای مالی و تسهیلات بانکی مناسب برای واحدهای تولیدی است. بسیاری از صنایع کوچک و متوسط در شهرک صنعتی رشت به دلیل نقدینگی پایین و دسترسی محدود به منابع مالی، با مشکلات جدی در تأمین مواد اولیه و پرداخت حقوق کارگران مواجه هستند. این موضوع نه تنها باعث کاهش تولید شده، بلکه تهدیدی جدی برای ادامه فعالیت این واحدها محسوب میشود.
مشکلات کارگری و تولیددر کنار مشکلات زیرساختی و مالی، مسائل کارگری نیز از جمله چالشهای پیش روی صنعت گیلان است. کارگران به عنوان اصلیترین نیروی محرکه تولید، با مشکلاتی همچون دستمزدهای پایین، نبود امنیت شغلی و عدم برخورداری از بیمههای درمانی و بازنشستگی مناسب روبرو هستند.
این شرایط نه تنها باعث کاهش انگیزه و بهرهوری نیروی کار شده، بلکه در برخی موارد منجر به اعتراضات و اعتصابات کارگری نیز شده است.از سوی دیگر، کاهش کیفیت تولیدات نیز یکی از پیامدهای این مشکلات است.
با توجه به افزایش هزینههای تولید و کاهش سودآوری، برخی واحدهای صنعتی مجبور به کاهش کیفیت محصولات خود شدهاند که این موضوع به ضرر اعتبار صنعت گیلان در بازارهای داخلی و خارجی تمام شده است.
راهکارهای پیشنهادیبرای حل این مشکلات، نیازمند یک برنامهریزی جامع و همکاری بین بخشهای مختلف هستیم.
اولاً، تقویت زیرساختها باید در اولویت قرار گیرد. بهبود جادهها، توسعه سیستمهای آب و برق و ایجاد امکانات لجستیکی مناسب میتواند به افزایش رقابتپذیری صنایع کمک کند.
ثانیاً، حمایتهای مالی و تسهیلات بانکی باید به گونهای تنظیم شود که واحدهای تولیدی کوچک و متوسط بتوانند به راحتی به منابع مالی دسترسی داشته باشند. کاهش نرخ بهره وامهای صنعتی و افزایش مدت بازپرداخت میتواند به بهبود وضعیت مالی این واحدها کمک کند.
در نهایت، توجه به حقوق کارگران و بهبود شرایط کاری آنها نیز باید در دستور کار قرار گیرد. افزایش دستمزدها، تأمین امنیت شغلی و ارائه بیمههای درمانی و بازنشستگی مناسب میتواند به افزایش بهرهوری و کاهش تنشهای کارگری منجر شود.
سخن آخرصنعت گیلان و به ویژه شهرک صنعتی رشت، با وجود تمام مشکلات، هنوز هم میتواند به یکی از قطبهای مهم تولیدی کشور تبدیل شود.
اما این امر تنها با همت مسئولان، صنعتگران و کارگران محقق خواهد شد. امیدواریم با توجه جدی به این مشکلات و ارائه راهکارهای عملی، شاهد شکوفایی دوباره صنعت در این خطه سبز و زیبا باشیم.