19 آبان 1403
کسب و کار مقاله و یادداشت

از الان بچه ات رو “یتیم” کن!

سلام صنعت/ مژگان شفاعتی

با خواندن این تیتر مطمئنم که در دلت کلی بد و بیراه می گویی که این چه حرفی است؟! خودت یتیم بشوی الهی!.واقعیت این است که بسیاری از انسان ها یتیمی را تجربه کرده اند اما به دو صورت؛ شاید به نظر شما مساله را پیچیده می گویم و یا می نویسم ، ولی در اصل اینطور نیست!.

یک نوع یتیمی، همان است که همه دیر یا زود آن را تجربه می کنند؛ واقعیت تلخی که هر کدام از ما برای کنار آمدن با این واقعیت تلخ، لحظات سخت و جانکاهی را سپری کرده و خواهیم کرد.اما نوع دیگر یتیمی این است که “خودت، بچه ات را یتیم کنی”!.

نگران نباشید، موضوع خدای نکرده جنایی یا کُشت و کُشتار نیست؛ در این نوع یتیمی پدر و مادر، فرزندان خود را زودتر از داشتن نعمت بزرگ والدین محروم می کنند. البته نه به معنای واقعی، بلکه برای ورود آنها به اجتماع و دنیای کسب و کار!.در شرایط اقتصادی و اجتماعی و… کنونی دل شیر می خواهد، فرزند دلبندتان وارد دنیای کار کنید و تا برگشتنش به خانه دلتان هزاران هزار بار بلرزد.متاسفانه پدرها و مادرهای زیادی هستند که به اجبار و به دلیل شرایط بد اقتصادی خانواده، فرزندان را از سن کم وارد بازار کار می کنند؛ کودکان کار اگر چه با قد کوچک شان نان آور خانه هستند ولی شاید اگر شرایط خانوادگی و اقتصادی بهتری داشتند، می توانستند به جای کار آن هم در ساعات طولانی از دوره کودکی لذت بیشتری ببرند.دوره نوجوانی، بهترین دوره وارد شدن به اجتماع و شروع تجربه های تلخ و شیرین اجتماعی است.اگر فرزندتان را دوست دارید، اجازه دهید دور ماندن از شما (یتیمی) را برای کار در طی روز چند ساعتی، البته با نظارت از راه دور، تجربه کرده تا خودشان از نزدیک با دنیای واقعی دست و پنجه نرم کنند.روی این اصل به فرزندان در زمان تحصیل اجازه کسب درآمد بدهیم تا در آینده نام آنها در لیست تحصیل کرده های بیکار ندرخشد!.

حتما می گویید با شرایط اقتصادی و گرانی های سرسام آوری که در جامعه وجود دارد، پدرها و مادرها و یا یکی از آنها بیکار هستند، حالا از کجا برای فرزندانشان شغلی نان و آبدار پیدا کنند؟!.با خواندن زندگینامه بسیاری از افراد سرشناس ایرانی و خارجی متوجه می شوید که فقر و نداری، تعداد زیاد فرزندان، زندگی در محله پایین شهر، محرومیت از تحصیل و بسیاری از عوامل دیگر مانع نشد تا این افراد در همان سطح از زندگی که داشتند، باقی بمانند؛ آنها تلاش کردند، شکست خوردند و بارها “نه” شنیدند. به دفعات زیاد اخراج شدند. بارها پروژه آنها رد شد و بارها به دلایل سلیقه شخصی از کار و تحصیل و…

باز ماندند؛ اما نا امید نشدند و بازهم دست به کار شدند.اصلا خودتان را یادتان رفته است!.مگر از روز اول همه چیز بلد به دنیا آمده بودید و به همه امور آشنایی کامل داشتید؟!.در اقصی نقاط جهان کار آفرین هایی وجود دارند که در سن کم موفق به راه اندازی بازار کار شده اند. به طور مثال “مارک زاکربرگ” مؤسس فیسبوک در سن ۲۰ سالگی موفق به راه اندازی سرویس شبکه اجتماعی آنلاین شد.

یکی دیگر از کار آفرینان میانسال و سرشناس در جهان “رید هافمن” است. هافمن در سن ۳۵ سالگی شرکت لیکندین را به عنوان سرویس شبکه اجتماعی تجاری و اشتغال محور آمریکایی تأسیس کرد.علاوه بر این “جیمی ویلز” در ۳۵ سالگی بنیاد ویکی پدیا را بنیان گذاری نمود و… پدر و مادر گرامی! چه واقعیت را بپذیرید و چه نپذیرید در نهایت تاسف باید گفت که شما همیشه و تا ابد کنار فرزندانتان نیستید!.

پس بیایید تا فرصت هست، راه درست را “شما” بله دقیقا خود شما، نشانشان بدهید؛ اینکه والدین با نخوردن ها، نپوشیدن ها و در نهایت زندگی نکردن خودشان برای فرزندان، زندگی نسبتا مرفه ای ترتیب داده اند تا در آینده از آنها به عنوان پدر و مادری دلسوز و آگاه نام ببرند و با شنیدن صدای سوت و هورای دیگران در دلشان قند آب شود که چه بلاهایی را به جان خریدند تا فرزندشان دست به سیاه و سفید نزند، کاری از پیش نمی رود.اگر در میانسالی از درد زانو ، دیسک کمر و ناراحتی قلبی ناشی از کار و تلاش شبانه روزی پیش فرزندانتان آه و ناله کنید و به جای “تشکر” بشنوید: وظیفه تان بوده و می خواستید نکنید، اصلا و ابدا تعجب نکنید، چون شما نخواستید که آنها دست به کار شوند!.به فرزندانتان با توجه به استعدای که دارند، اجازه کار کردن بدهید و بگذارید در کنار خود شما که مسلما دلسوزترین هستید، پا به دنیای کسب و کار و در آمد بگذارند.

اگر هزینه های سنگین زندگی اجازه نمی دهد که علاوه بر هزینه تحصیل فرزندان برای آموزش در زمینه ای که استعداد دارند نیز دست به جیب شوید، زمانه، زمانه “اینترنت” است و در بسیاری از شبکه های اجتماعی آموزش های رایگان در هر زمینه ای و برای هر استعدادی وجود دارد و شما می توانید اجازه دهید فرزندانتان از این آموزش ها با توجه به علاقه و استعداد مورد نظرشان استفاده کرده و کسب و کار اینترنتی خود را راه اندازی کنند.در خاتمه امیدوارم در آینده ای نزدیک نام زیبای فرزند دلبند شما هم بعنوان یکی از کارآفرینان برزگ کشورمان بدرخشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *